Yulianες… για τα γεροντοπαλίκαρα!

Η ιστορία γράφεται κάπως έτσι… Μια νύχτα ευωδιασμένη από τις τριανταφυλλιές και τα γιασεμιά, πέφτει στην αγκαλιά σου, λέει «σ’ αγαπάω», λιώνεις σαν το κεράκι εσύ, ύστερα έρχεται ο… μεσίτης (ο κουμπάρος) και τέλος ο δήμιος (παππάς) που περνάει τη θηλιά. Το μετά… Το κορμάκι θέλει μεγαλύτερο διαμέρισμα, γιατί από το πολύ φαΐ της πέφτει μικρό, πάει ο έρωτας, κρεβατομουρμούρα και ρέβεις στη δουλειά, γιατί όλο θέλει, θέλει, θέλει… Γι’ αυτό σου λέω! Γεροντοπαλίκαρο! Κι’ όσο υπάρχουν θηλυκά σαν τη Yuliana Peixoto…