Σιγά μην έχει προχωρήσει τόσο πολύ, σιγά μην έχει κάνει θαύματα η τεχνολογία… Διότι το θέμα κύριε, είναι, το εξής: Πατάω ένα κουμπί, να βγει μια παχουλή, να πει στα αντράκια, εδώ είναι το μπόλικο το φαΐ; Γίνεται; Δεν γίνεται. Κι’ άντε παλιά μου τέχνη κόσκινο, να τρέχεις, να καμακώνεις, να κυνηγάς, για να φέρεις στο κρεβάτι σου ένα θηλυκό, να γευτείς, να φας τη σάρκα του. Την άφθονη τη σάρκα του, τη μαλακή, την «καυτή» , που πλημμυρίζει όλο του το κορμί και ξεχειλίζει από φορέματα και εσώρουχα. Εκείνο, πάντως, που λαχταράς από την Agnetis Miracle, είναι τα αφράτα, χορταστικά, μεγάλα στήθια της, που αν πάταγες το κουμπί κι’ εμφανιζόταν μπροστά σου, θα βούταγες μέσα τους και θα έκανες το μεγαλύτερο μακροβούτι της ζωής σου.