Μαλλί κατάμαυρο, σπαθί. Κορμί, σπαθί. Πόδι, σπαθί. Χυτό ήθελα να πω. Στηθάκια μεσαία, στητά και όρθια, αλλά με κάτι ρώγες… Μεγάλες, σκληρές και πεταχτές προς τα έξω. Και ένας πισινός, σφιχτός σαν τραγανό ροδάκινο. Η Ardelia Α από την Ουκρανία. Θηλυκό… πειρασμός, Χαϊδεύει το κορμί του με τα χέρια του και σκορπάει ρίγη ηδονής. Ανοίγει διάπλατα τα πόδια του και μας δίνει πλήρη θέα από την καλοσμιλεμένη σχισμούλα που βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια της. Ερεθιστική στιγμή όταν την αγγίζει και την πιέζει με τη μπλε μπαλίτσα της.