Κι’ αν δεν μπορείς να το ζήσεις, φαντάσου το. Είσαι αραχτός στην ιδιωτική σου πλαζ, πίνεις τις ποτάρες σου, ρουφάς την πουράκλα κι’ έχεις γύρω τα θηλυκά γυμνά να σου κάνουν όλα τα κέφι. Γιατί είσαι ο λεφτάς κι’ όχι ο φουκαράς. Κι’ αφού μασάς και τις αστακουδάρες σου, βλέπεις μπροστά σου αυτό το γυμνό κορμί. Τη Gretel Skou. Και λες, πως μου ξέφυγε εμένα αυτό; Και το βουτάς και το πίνεις σαν… σφηνάκι on the rocks! Αχ! Ας μην ξημέρωνε ποτέ ετούτο εδώ το βράδυ, γιατί μου φέρνει όνειρα της νύχτας το σκοτάδι.