Λούζεται η αγάπη μου στον Γουαδαλκιβίρ, λένε οι στίχοι του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εδώ, όμως, έχουμε ένα ουρί του Παραδείσου, με πολύ μεγάλο στήθος, που το κουνάει, το βρέχει και το σαπουνίζει για τα μάτια μας μόνο. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ας δούμε αυτά τα ζουμερά στήθη...
