Θυμάμαι στις ελληνικές (και όχι μόνο) ταινίες, τους συζύγους - πρωταθλητές στο τσιλιμπούρδισμα, που έπαιρναν το αμόρε, το πήγαιναν για Σαββατοκύριακο στο εξοχικό, ή σε ταξίδι, πάντα η απουσία ήταν για δουλειές και εκεί που όλα έδειχναν πως θα κυλούσαν αισθησιακά και ερωτικά, προέκυπταν τα ευτράπελα και έμεναν με το… ποφτό στο χέρι. Ετσι να σου κάτσει, λοιπόν το τσιλιμπούρδισμα, να βρεθείς με το φλογερό κορμί στο εξοχικό, ή στο ξενοδοχείο, να ξεγυμνωθεί να σου ανάψει τον πόθο με τα όρθια, μυτερά στηθάκια του, με τον σφιχτό πισινό του, να σε ρουφήξει με τα σαρκώδη χείλια του και να σε παρασύρει στην… αμαρτία. Χωρίς, βέβαια να σε πάρουν χαμπάρι, διότι εμείς, τι; Κορόιδα ήμαστε; Αχ! Η λεπτεπίλεπτη Laura Devushcat.