Αν υπάρχει παράδεισος είναι στις ζουμερές καμπύλες της (video)

Είναι γλυκιά η αμαρτία. Αλλά οι αμαρτωλοί δεν πάνε στον παράδεισο. Και κάθεσαι και σκέφτεσαι Αν υπάρχει παράδεισος.
Καθόσον αν υπάρχει, εκεί θέλεις να πας. Που να βράζεις μέσα στα καζάνια της κόλασης για μια στιγμή λαγνείας. Που είναι στη λίστα με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Αλλά έλα, όμως, που δεν το ξέρεις.
Εχεις και αυτόν τον βελζεβούλη που σε τριβελίζει και σε σπρώχνει προς την αμαρτία. Τι να κάνεις, λοιπόν; Ανθρωπος είσαι και θα υποκύψεις. Τις περισσότερες φορές θα χάσεις τον έλεγχο. Και θα βουτήξεις.
Πως θα αντισταθείς όταν βλέπεις αυτές τις καμπύλες. Πως θα κρατηθείς όταν σε τρώνε οι χούφτες σου να βουτήξουν πάνω σε αυτά τα πιασίματα. Να μην δοκιμάσεις πόσο μεγάλη λιχουδιά είναι αυτά τα παραπάνω κιλάκια.
Γιατί έχεις μπροστά σου τη Bebe Cooper. Είναι η κυρία… αμαρτία. Η δική σου αμαρτία. Η φλογερή κοκκινομάλλα, το ζουμερό… milfέιγ, που θέλεις να βουτήξεις πάνω του, να χαθείς μέσα στην «καυτή» σάρκα του.

Αν υπάρχει παράδεισος βρίσκεται στις βυζάρες του

Ε ρε μπερεκέτια πράγματα! Τι να τις κάνεις τις κοκκαλιάρες. Ασε, τα κόκκαλα ρίξτα στα σκυλάκια και όρμα στα ψαχνά! Που ξεχειλίζουν στα μπράτσα, στην κοιλιά, στα μπούτια και σερβίρονται στο πιάτο σου.
Δεν είναι δυνατόν να μην λαχταρήσεις αυτές τις βυζάρες που κρέμονται στον κόρφο της. Είναι απολύτως φυσικές. Τι κι’ αν έχουν υποκύψει στον νόμο της βαρύτητας… Τόσο μεγάλα που είναι, τι πιο φυσικό;
Φαντάζεσαι να τσιμπήσεις αυτές τις μεγάλες και στρογγυλές ρώγες; Δεν θέλεις να γραπώσεις, να ζουλήξεις αυτόν τον αχλαδωτό κώλο; Να τον ρίξεις στα τέσσερα και να ασελγήσεις πάνω του;
Δεν λιγουρεύεσαι να ανοίξεις αυτά τα παχουλά χείλια που έχει ανάμεσα στις μπουτάρες της. Να χωθείς στη ροζ και βαθειά τρυπούλα που κρύβεται ανάμεσά τους; Δεν νομίζω ότι υπάρχει αρσενικό που θα έλεγε όχι στην τροφαντή Αμερικανίδα.
Στα 41 της χρόνια (εδώ στο SCORELAND) αμαρτάνει συνέχεια και θέλει να σου εξηγήσει Αν υπάρχει παράδεισος.