Λαγνεία και λαιμαργία για το γυμνό ουρί του παραδείσου

Τα θανάσιμα αμαρτήματα είναι επτά. Εδώ κρατάμε τα δύο. Πρώτα τη λαγνεία, που την διαφεντεύει κείνος ο δαίμονας ο Ασμοδαίος και μετά τη λαιμαργία, που την τρέφει ο άλλος ο δαίμονας, ο Βελζεβούλης. Και τι να κάνουμε δηλαδή; Ανθρώποι είμαστε και υποκύπτουμε στις αδυναμίες μας, στα πάθη μας. Διότι, πώς να μην υποκύψεις μπροστά σ’ αυτό το ουρί του παραδείσου, με το αγγελικό πρόσωπο και το δαιμονισμένο του κορμί, με τα μικρά στήθια, που είναι στητά και στραμμένα προς τον ουρανό, με τις σκληρές ρώγες; Καθόσον σου φέρνουνε οι δαιμόνοι, τη μοντέλα, τη Liza Berggren, χάνεις τον έλεγχο των σεξουαλικών σου επιθυμιών, ορμάς με βουλιμία να το φας γρήγορα, ασταμάτητα και μετά σου λέει αμάρτησες θανάσιμα και πάνε να κάνεις βουτιές στα κολασμένα τα καζάνια.