Αννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα, είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα. Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα. Αννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα. Ετσι λέει το τραγούδι και το θυμήθηκα βλέποντας αυτήν την Ana, που μακάρι να είναι μόνη της για να μπορούμε να φαντασιωθούμε ότι μας παίρνει για παρέα, μας κοιτάει με αυτό το γεμάτο πάθος βλέμμα, αρχίζει να μένει γυμνή και...
