Τι ωραιότερον, τι ανεβαστικότερον να ξυπνάς πρωί – πρωί και να χορταίνει το μάτι σου ολόδροσα, ολόφρεσκα, ολόγυμνα θηλυκά, να λικνίζονται παθιάρικα. Να βγάζουν τα εσώρουχά τους, να πετάνε τα μπικίνια τους, τις πετσέτες, να μένουν όπως τα γέννησε η μάνα τους για να τα βλέπουμε εμείς και να τα λιμπιζόμαστε. Να παίρνουμε μάτι τις βυζάρες τους, τα μικρά στήθια τους, τους πισινούς τους, τους ξυρισμένους, τους τριχωτούς… θάμνους τους. Τα πρόστυχα τα θηλυκά, που έρχονται για να μας φτιάξουν τη μέρα.